ต้นกำเนิด "เกี๊ยวซ่า"

                                      = เกี๊ยวที่ยังไม่สุก=              =เกี๊ยวซ่า ที่สุกแล้วรับประทานได้เลย=

                          เกี๊ยว

หมายถึง อาหารจีนชนิดหนึ่ง ทำจากแผ่นแป้งผสมหรือแป้งบะหมี่

(จีนตัวเต็ม: 餃子; จีนตัวย่อ: 饺子; พินอิน: jiǎozi เจี่ยวจึ หรือ "เจี่ยวจือ";

(ญี่ปุ่น: 餃子, ギョーザ, ギョウザ ?) gyōza เกียวซะ)

ต้นกำเนิด

          มีการกล่าวกันว่ามีที่มาในประเทศจีนราวสมัยราชวงศ์ถังเรื่อยมาจนถึงราชวงศฮั่น โดยมีการเกิดการการที่นางสนมในวังต้องการทำอาหารที่เป็นแป้งและผักนางจึงไปเอาแป้งที่ยังไม่ได้ทำการรีดเป็นเส้นนำมาห่อแล้วนำไปต้มทำซุปแบบเดียวกับเกี๋ยวเตี๋ยวเส้น แต่เอาผักและเนื้อสัตว์ลงไปในแป้งห่อ เพื่อความง่ายในการรับประทาน ทำให้เกิดเทศกาลที่ทำเป็นประจำทุกปี

รูปแบบการทำ

          วิธีการทำเกี๊ยวใช้วิธีการ (dough) ห่อไส้เนื้อ ผัก หรือส่วนผสมอย่างอื่น ม้วนและปิดห่อด้วยการแตะน้ำเล็กน้อยแล้วบีบที่ขอบ (แผ่นแป้งเมื่อโดนน้ำแล้วจะติดกัน) ทำให้เกี๊ยวมีรูปทรงคล้ายจานบิน เกี๊ยวสามารถนำไปต้ม นึ่ง หรือทอดพอสุก เสิร์ฟพร้อมซอสพริกและซอสสำหรับจิ้มที่ทำจากซอสถั่วเหลืองผสมน้ำส้มสายชู โดยบางครั้งจะใส่น้ำมันพริกหรือน้ำพริกเผา

เกี๊ยวตามประเทศต่างๆ

          เกี๊ยวเป็นอาหารที่นิยมทั้งในประเทศจีน ประเทศญี่ปุ่น ประเทศเกาหลี และนอกเหนือไปจากเอเชียตะวันออก ส่วนในประเทศไทย สามารถพบเห็นเกี๊ยวซึ่งขายคู่กับบะหมี่ใน ชายสี่บะหมี่เกี๊ยว และคนไทยมักเรียกเกี๊ยวที่ห่อไส้แล้วนำไปทอดว่า เกี๊ยวซ่า คล้ายชื่อเรียกในภาษาญี่ปุ่น

          นอกจากนั้น มีคนในประเทศไทยจำนวนมากเรียกเกี๊ยวนึ่งหรือเกี๊ยวต้ม ที่มีลักษณะเดียวกับเกี๊ยวซ่าว่า เกี๊ยวซ่านึ่งหรือเกี๊ยวซ่าต้ม เพื่อแสดงความแตกต่างทางลักษณะจากเกี๊ยวที่ในประเทศไทยมักขายคู่กับบะหมี่ ซึ่งเล็กกว่าและห่อต่างกัน
         
           อย่างไรก็ตาม เกี๊ยวต้มหรือเกี๊ยวซ่าต้ม ในภาษาจีนคือ 水餃 (ออกเสียงในภาษาจีนกลางว่า สวยเจี่ยว หรือ สุยเจี่ยว) ซึ่งถ้าแปลโดยตรง จะแปลว่า เกี๊ยวน้ำ แต่ในภาษาไทย เกี๊ยวน้ำหมายถึงเกี๊ยวที่ในประเทศไทยมักขายคู่กับบะหมี่ ที่อยู่ในรูปแบบซุป (มีเกี๊ยวแห้งด้วย) ซึ่งใส่ไข่ลงในแป้ง จึงมีสีเหลือง (บางครั้งนำเปลือกเกี๊ยวไปห่อเนื้อสัตว์บด แล้วนำไปทอด เรียกว่า เกี๊ยวกรอบ เกี๊ยวประเภทนี้ไม่ว่าจะเป็นแบบซุปหรือแบบทอด ในภาษาจีนคือ 餛飩 ซึ่งออกเสียงในภาษาจีนกลางว่า หุนทุ้น หรือ หุนทุน
          
           ส่วนในภาษาอังกฤษคือ wonton ซึ่งเป็นไปตามการออกเสียงในภาษาจีนกวางตุ้ง) เกี๊ยวซ่านึ่งและเกี๊ยวซ่าต้ม นิยมรับประทานในแบบเดียวกับเกี๊ยวซ่าทอด ซึ่งในภาษาจีนกลางคือ 鍋貼 (ออกเสียงว่า กั๊วเท้ หรือ กัวเท) ในไต้หวัน

           นอกจากเกี๊ยวซ่าทอด มักพบเกี๊ยวซ่าต้มมากกว่าเกี๊ยวซ่านึ่ง แม้แต่ในสิงคโปร์ ร้านอาหารไต้หวันก็มักจำหน่ายเกี๊ยวซ่าต้มมากกว่า ทั่วโลก นอกจากเกี๊ยวซ่าทอด มักพบเกี๊ยวซ่านึ่งมากกว่า ก่อนทอดเกี๊ยวซ่า มักนำไปนึ่งก่อน แต่ชาวไต้หวันมักทอดโดยการเติมน้ำร้อนหลังจากทอดจนเปลือกเกี๊ยวซ่ามีสีน้ำตาลอ่อน แล้วปิดฝาไว้โดยใช้ไฟปานกลางจนกระทั่งน้ำเดือด



อ่านแล้วน้ำลายไหลเลยล่ะสิ !!! คิ คิ





ขอบคุณ : http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B9%80%E0%B8%81%E0%B8%B5%E0%B9%8A%E0%B8%A2%E0%B8%A7